Rányrkja togaranna

Í ágætri grein Jónasar Bjarnasonar og Lýðs Árnasonar 17. þ.m. í Fréttablaðinu er minnt á rányrkju nútíma togveiða og tilraunir til að fá SÞ til að banna hana.

Ég var á togara á yngri árum, nú eru skipin miklu stærri, vélarnar 10 sinnum öflugri og bobbingarnir margfalt þyngri. Það sem var togveiðar hér áður er með nútímatækjum ekki veiðiskapur heldur útrýmingarherferð á lífríki sjávarins. Bobbingadræsa með 70 tonna jarðýtu á hvorum enda, er það verkfæri sem notað er til að útrýma regnskóginum í Brasilíu.

Við erum í þeirri undarlegu stöðu að kvótakerfið hefur mistekist sem friðunaraðgerð nema að einu leyti. Með því að kaupa upp allann bátakvóta er grunnslóðin mikið til friðuð. Þar er allt fullt af fiski en ekkert á togslóðinni nema slæðingur af grunnslóðinni, enda botninn þar búinn að vera.

Annað er líka umhugsunarvert, það litla magn sem má veiða af botnfiski er rétt mátulegt fyrir krókaveiðarnar, sem mundu taka þessi 150.000 tonn á grunnslóðinni fyrir brot af tilkostnaði togveiðanna.